Μετά τα Πολλά…

Μερικές σκέψεις κάποιο βράδυ σ’ αιφνιδιάζουν και χάνεις την «αθωότητα» με την οποία πέρασε όλη η μέρα.

Όταν αναρωτηθείς τι γυρεύεις θα σταματήσεις να καλοπερνάς. Ίσως να έπρεπε να πονέσεις λίγο, αλλά την έβγαλες καθαρή και αυτήν τη φορά.

Το αλκοόλ και το χασίς ξέκλεψαν ώρα απ’ τους προβληματισμούς σου.

Είσαι και συ ένοχος, λύνεις και δένεις θηλιές γύρω απ’ το λαιμό σου. Λύνεις εθισμούς και συνήθειες και δένεις καινούρια πράγματα γύρω απ’ το κεφάλι σου.

Ισορροπείς για να μη σε δέσουν, να μη σε κλείσουν, μη μείνεις χωρίς πρόσωπο τώρα που προσαρμόζεσαι στη ζωή τους.

Αυτό που θέλουμε δεν το γυρεύουμε.

Αυτό που μας αξίζει δεν μας βρίσκει.

Και εμείς δεν ξέρουμε πού να ψάξουμε ή γιατί να ψάξουμε.

Και ξέρω ότι όλα αυτά τα έχεις σκεφτεί, ότι όλα αυτά τα σκέφτεσαι… απλώς παριστάνεις πως τ’ αποφεύγεις, πως ελίσσεσαι, πως τα ξεχνάς.

Γελιέσαι, αυταπατάσαι.