Ελπίζοντας

Ξέκλεψε μια στιγμή, απατηλή μου ελπίδα,

μακρινή μου ηλιαχτίδα,

μακρινή όσο και η ίδια σου η φωνή

 

Σκίσε την ομοιότητα, άμορφή μου ρομφαία,

ξεχωριστή μου ελπίδα,

ελπίδα επικίνδυνα μοιραία

 

Διατήρησε με την παρουσία σου την ετοιμοθάνατή μου ζωή

Πόνεσε την ακλόνητη αδιαφορία, τη βαθιά μέσα μου σιγή,

αυτή τη φοβερότατη και αδυσώπητη εσωτερική σιωπή,

γκρέμισέ την και μάτωσε τη νεκρή μου ψυχή

 

Ξεπέρασε την ανωτερότητα που με αφήνει ανέπαφο

να κυλιέμαι στα σύννεφα με τους αποκάτω χωρίς κοινό,

να μην αισθάνομαι ούτε να χάνομαι,

γιατί έτσι έχω μάθει να επιζώ

 

Μάθε, αν τολμάς από μένα,

γιατί η γνώση μου πρέπει να σβηστεί,

τα παιδιά του διαβόλου δαίμονες τα οδηγάνε

και όλος ο κόσμος κινδυνεύει να χαθεί

 

Σκότωσέ με ίσως,

μπορεί να πρέπει να ξαναγεννηθώ

και σαν αναγεννημένος βρω κάποτε ο χαμένος

το δρόμο για το γλυκύ γυρισμό

 

Όλα αυτά αν μπορέσεις να μου δώσεις,

μόνο τότε μπορεί την αγάπη μου να νιώσεις

Όλα αυτά αν μπορέσεις να μου δώσεις

μόνο τότε μπορεί να γνωρίσεις το πραγματικό μου εαυτό

 

Ελπίζοντας σε σένα επιζώ,

χωρίς να ξέρω για πόσο καιρό

πάνω σ’ ένα θνητό άνθρωπο

μπορώ να βασιστώ