Μετά από ακόμα περισσότερα…

Στιγμές που η τρέλα σε χτυπά σαν ατομική βόμβα στο κρεβάτι σου

και ο χρόνος περνά σαν τρένο από τα μάτια σου

Σακατεμένοι παίζουμε με τις άκρες των νυχιών μας,

ενώ είμαστε περιορισμένοι σε μια πνοή

Και η πληροφορική σαν θύελλα στο μυαλό με δύναμή της ένα φτηνό καύσιμο ντίζελ να δημιουργεί ευτελή παραισθησιογόνα θαύματα στο μυαλό

Τίποτα δεν μοιάζει με τα σημερινά απολειφάδια και διευκολύνει

να γίνεις σειριακός δολοφόνος, καταστροφέας της φύσης,

παρά αναβάτης του χρόνου και πανταχού νοών

 

– «Σε θαυμάζω μεγάλε γκουρού της μαστούρας!»

– «Ζούμε μια ζωή δύσκολη, μικρή μου…»

– «Τι ωραία! Και του χρόνου θα έχουμε φωτάκια!»

– «Αναβάτη του χρόνου, λούσε και τα δικά μου μαλλιά.»

 

Ναι, είναι ωραία στις πεδιάδες του μυαλού, επικίνδυνο να μη σου φτάσουν τα ναρκωτικά για μια μέρα

Περπάτα στις πεδιάδες του μυαλού, δέσου με το σύμπαν που σου αρέσει,

 το δικό σου

Είναι η ώρα σου να νιώσεις πρωταγωνιστής της τραγωδίας σου

Είσαι αυτός που έχει δικό του μικρόκοσμο και «αντικειμενική» αντίληψη

του τι γίνεται πίσω από τα τείχη του

Εγώ είμαι αυτός που βάζει τη φωτιά

Άναψε τη φωτιά με φτηνά καύσιμα