Και τω Θεώ δόξα

Είναι παράξενο το ότι παίζεις με τις ευχές και τις κατάρες στο κεφάλι σου.

Όταν τελειώνουν ο λογισμός σου μεταβαίνει στην κάθαρση

και όλοι οι άγγελοι σου φωνάζουν: «αγάπα και κάνε ό,τι θες».

Η μόνη κατάρα, που μένει,

είναι κατάρα για τις κατάρες και τον αποπροσανατολισμό,

που επικρατούσε στο κεφάλι σου, πριν αρχίσεις να προσεύχεσαι.

Δεν διαλέγεις σκέψεις,

σε διαλέγουν και έχουν πρόσωπο

άλλες φορές όμορφο και άλλες άσχημο

και εσύ υποκειμενικά καθορίζεις τη συνείδησή σου

εκτός και αν έχεις ζήσει με τους Αγγέλους,

τότε η λογική σου γίνεται οικουμενικά αληθινή

και προχωράς απ’ το συγκηλισμό στο Θείο Έρωτα.

Με λίγες αμφιβολίες τελειώνεσαι

και δεν έχεις ανάγκη τίποτα επίγειο,

παρά μόνο την Παρουσία Του στην καρδιά σου.

Ολοκληρωμένος μέσα στην Αγάπη Του,

Τον αγαπάς και του δίνεσαι

δοξάζοντας άπειρες φορές το Όνομά Του

και δεν καινολογείς μιλώντας για την αγάπη προς όλους τους ανθρώπους, αφού Τον αγαπάς και έχεις μάθει ν’ αγαπάς και τον εαυτό σου.