Παιδιά του Κόσμου
Κινήσαμε από μικροί να δούμε
τα φώτα της πόλης να γευτούμε
και σε μέρη παγερά, στείρα και φρικτά
χαράμι τα μυαλά μας δώσαμε δωρεά
Ρεφρέν:
Η αγάπη μας δεν φτάνει να φωτίσει
και το μυαλό μας σκόνταψε στα ύψη
σε δρόμο άγνωστο ψυχή μόνη, παγιδευμένη
χωρίς ελπίδα δήθεν ζει, μετά πεθαίνει
Αγώνας το να τραγουδήσουμε τη χαρά,
μα κρατάμε τα μάτια μας στο χάραμα κλειστά
και βουλιάζουμε σε βαθιά, σκοτεινά νερά
τώρα πια με μάτια βουρκωμένα, ανοιχτά
Ρεφρέν
Πλέον χωρίς μάτια…σε ονειρικά σκοτάδια
ανικανοποίητοι και απόμακροι από ουσία και σκοπό
ταξιδεύουμε με μαστουρωμένο, ξεγελασμένο οδηγό…
τα τυφλά μας μάτια
- « Όλα τα Πνευματικά Δικαιώματα των ποιημάτων έχουν επιφυλαχθεί για τον Γεώργιο Ιωάννου Χατζή, τον μαέστρο μου. »