Στραβοπατήματα και Βήματα

Στραβοπατάς και, τελικά, φαίνεσαι να κινείσαι σε μελωδίες επιδερμικές και φανταχτερά να μεγαλώνεις με δόξα και δημοσιότητα,

όταν, πλέον, έχεις τελειώσει με τις τροφές.

Επιστρέφω, εκεί, που με άφησα και με βρίσκω ασφυκτικά περικυκλωμένο από κοσμικό καταναγκασμό και εξουθενωτική αυτοανάκριση και αυτοκατάκριση.

Λαμβάνω καθαρά μηνύματα, όμως,

πως, πλέον, ο δρόμος ισιώνει και αποκτά τέλος.

Όταν ο Θεός βρίσκει τους ειλικρινείς και βασανισμένους αναζητητές της Αλήθειας, τους παίρνει απ’ το χεράκι,

για να τους διδάξει αυτογνωσία, κοσμογνωσία και θεογνωσία.

Είναι παράξενο, πως όλοι εμείς, οι υπόλοιποι, βασανιζόμαστε στην εξαθλίωση του ψεύτικου και του προσωρινού.

Παρά όλ’ αυτά, μας καταλαβαίνει.

Έχουμε μάθει να διασκεδάζουμε και όχι να ψυχαγωγούμαστε.

Μας λυπάται γι’ αυτό; Μάλλον όχι… Μας αγαπάει, και περιμένοντάς μας, συνέχεια μας καλεί.

Ας αποδείξουμε, λοιπόν, στους εαυτούς μας, αλλά και σε Αυτόν, ότι είμαστε άνθρωποι της ουσίας, άρα ειλικρινείς αναζητητές της Αλήθειας και ας Τον αφήσουμε να μας οδηγήσει σε αυτό που, γενικά, ονομάζεται ευτυχία, εκεί κάπου, δίπλα στην Αλήθεια, στην Ουσία και στον Παράδεισο.