Τα πάντα φτερουγίζουν άγνωστα, ενώ ο κόσμος βυθίζεται σ’ ένα ωκεανό ερμηνειών

Ο Θεός πήρε το φως από τα μάτια, σκοτάδι και κενολογίες των πλάνων σοφιστών

Ένας παράδεισος που με απαρνήθηκε, πριν ακόμα γεννηθώ, δυστυχία και η κάλυψη των συνωμοτών

Για σκέψου…

Βασιλιάδες που αφήνουν τους θρόνους και πλούσιοι που χαρίζουν ευτυχίες

Δυνατοί προστατεύουν τους αδύνατους

και φυλακές που αλλάζουν τους εγκληματίες

Σκέψου…

Όποιος είπε ότι αυτός ο κόσμος ισορροπεί με το καλό και το κακό,

φταίει ο ανήλιαγος ήλιος που από μικρός έβλεπε

μη ζητάς ποτέ το φως από ένα τυφλό

 

Πίστεψε στα ονειρώδη ιδανικά σου και ξεκίνα ν’ αποκαταστήσεις το σωστό

γιατί το σκοτάδι δεν υπάρχει, υπάρχει η έλλειψη φωτός

και δεν υπάρχουν τυφλοί, εθελότυφλοι και σκοτεινοί,

υπάρχουν αυτοί που δεν αντίκρισαν ούτε γνώρισαν ποτέ τους φως

γιατί δεν υπάρχει κακό στον άνθρωπο

να, γιατί κάπου το ξεχάσαμε και μας λείπει το καλό