Χειρότερα

Ξεχνώ και όμως ζω

με τις αναμνήσεις της παροδικής μου ημικανοποίησης.

Δεν ελπίζω και όμως προσπαθώ

να συνεχίσω προσδοκώντας ένα καλύτερο μέλλον που δεν έρχεται, κρατώντας πάντα την ευχή να ξαναγυρίσω σ’ εκείνες τις στιγμές

που τόσο γρήγορα σαν τρελός δεν εκτίμησα και άφησα να κυλήσουν.

Την ευχή να ξαναζήσω εκείνες τις στιγμές που σαν όαση φαντάζουν τώρα αν και δεν αποτελούσαν τίποτα το ξεχωριστό, τίποτα το φανταστικό,

τίποτα πάνω απ’ το μέτριο,

όμως και τίποτα χειρότερο απ’ το τώρα…

Τι καλύτερο;;;!!!