ΦΤΑΝΕΙ

Θα ήθελα να σε ξαναδώ να με ματώνεις

να με σκοτώνεις

ενώ όλον τον καιρό θα νομίζω ότι σε θέλω

 

Και πλέον ελίσσομαι

και σαν η σταθερότητα μείνει για πάντα πίσω

θα σε πνίξω

αφού για μια τελευταία φορά σε πηδήσω

 

Δεν είναι ότι τρελαίνομαι

μα παρασύρθηκα αρκετά απ’ τη λογική που μου δίδαξαν

ΦΤΑΝΕΙ

 

Δεν θα ξαναμιλήσω

μόνο θα φτύσω

και θ’ απαντήσω στα λόγια σου

Ξέπλυνε όλες τις μπούρδες απ’ το μυαλό σου

και θα με ξαναβρείς μόνο μου, καθισμένο στα ερείπιά σου

να προσπαθώ να σε ξαναχτίσω

 

Μα κι επειδή η παιδική ανοησία ποτέ δεν σ’ εγκατέλειψε

μα κι επειδή βαριέμαι να σου εξηγώ

ότι συνήθως σκεφτόμαστε το παιχνίδι που παίζουμε

και ρωτάμε, έστω, και τον άλλο, αν θέλει να παίξει

θα σου ξαναμιλήσω

όταν αλλάξεις ριζικά

ικετέψεις αρκετά

και σε λυπηθώ

ΣΙΩΠΩ