Δεν ξέχασα...

Δεν ξέχασα, μα ούτε και θυμήθηκα,

με το ερώτημα «γιατί πάλι εδώ;» κίνησα ξανά προς τον Ουρανό

για να έρθω να Σε βρω.

 

Θυμήθηκα ότι μόνο Εσύ με καταλαβαίνεις απόλυτα

και ευτυχώς δεν ξέχασα, παρόλο που το ξέρεις, να σου πω

ότι είμαι δικός Σου και Σε αγαπώ.

 

Το αναγνώρισες και με δέχτηκες

και παρόλο που χρονοτριβώ, με βλέμμα στοργικό, με πληρώνεις

χαριτώνοντας ένα πλάσμα σου το ανάξιο.