Όταν εν Θεώ πάψεις να έχεις επιθυμίες, τότε ακολούθα τις επιθυμίες σου. Είναι εμπνεύσεις.

Δεν υπάρχει ελευθέρια εκεί που υπάρχουν πάθη, αμαρτίες και θέλημα.

Όσο παράξενο και αν φαίνεται ο άνθρωπος που κάνει αυτό που θέλει χωρίς να γνωρίζει τον Θεό είναι σκλάβος του εγώ του που είναι περιορισμένο, κοντόφθαλμο και συνήθως πλανημένο.

Η ελευθερία είναι να εγκαταλείψεις τα παραπάνω και το θέλημά σου για να βρεις μέσα από την ένωσή σου με τον Θεό το τέλειο κοινό θέλημα.

Όσο οξύμωρο και αν φαίνεται τότε μόνο είσαι ελεύθερος, γιατί ο Θεός είναι ο πραγματικός ανώτερος εαυτός σου.

Μόνο σε αυτήν την ένωση μπορείς να καταλάβεις τι σημαίνει ελευθερία, όταν συζητάς με τον πάνσοφο απαλλαγμένος από εγωιστικές ροπές τι είναι το καλύτερο και πιο ευχάριστο που πρέπει να γίνεται.

Δεν είναι τόσο εύκολο όμως. Για να κοπούν οι εγωιστικές ροπές πρέπει να προηγηθεί μία περίοδος αποκοπής κάθε θελήματος και υποταγής στις βουλές του Θεού. Όταν ο άνθρωπος δεν έχει επικοινωνία με τον Θεό μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα πνευματικό διακριτικό γέροντα για να το επιτύχει.

Άρα η πραγματική εν Θεώ ελευθερία θέλει κόπο, να εγκαταλειφθείς και δεν υπάρχει μεγαλύτερη θυσία από το αρνηθείς το θέλημα και το εγώ σου, αλλά μόνο τότε θα βρεις την ολοκλήρωση και την πραγματική ευτυχία και ιδιαίτερα την ώρα που "λυώνεις" από ηδονή και γλυκύτητα από την αίσθηση της παρουσίας του Θεού ιδιαίτερα μέσα σου αλλά και γύρω σου.

Απορίες;